تنوع ژنتیکی و انتقال سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس در ایران

بیماری سل همچنان بعنوان یک مشکل بهداشت عمومی در ایران مطرح است. در مطالعه کنونی تنوع ژنتیکی سویه های مایکوباکتریوم توبرکلوزیس جدا شده از بیماران مبتلا به سل ریوی در مناطق مختلف کشور مورد بررسی قرار گرفت. ژنوتیپ 291 جدایه مایکوباکتریوم توبرکلوزیسبا استفاده از روش اسپولیگوتایپینگ مطالعه و وجود ارتباط بین ژنوتیپ باکتری و مقاومت دارویی ارزیابی شد. تست حساسیت دارویی با روش تناسبی انجام گرفت. هفتاد و پنج طرح اسپولیگوی مشخص حاصل گردید و 86/2% از جدایه ها در 35 دسته قرار گرفتند که هر دسته 2 یا تعداد بیشتری از جدایه های با الگوی مشابه را در برگرفت 278 و 95/5% جدایه در ده خانواده شامل Ural 34/3% ، Central Asian strain (CAS) Asian strain و 24% ، T و 18/2% Manu2 و 7/5% East African Indian (EAI) ،(6/1%) Latin American-Mediterranean (LAM) و 1/3% H37Rv 1% ) و ) Haarlem ،(1%) U ،(1%) Beijing و 0/6% توزیع شدند. 13 سویه باقیمانده شباهتی با دیگر خانواده های شناخته شده نداشته و به عنوان ژنوتیپ های جدید ثبت شدند. مقاومت چند دارویی درحدود % 5 از جدایه ها مشاهده شد که به طور معنا داری با ژنوتیپ بیجینگ مرتبط بود. سویه هایی که به خانواده های CAS و T تعلق داشتند از نظر جغرافیایی در استان های مرزی کشور به ترتیب شامل سیستان و بلوچستان و کرمانشاه شیوع داشتند که پیشنهاد می کند این ژنوتیپ ها احتمالا از این نواحی به ایران وارد شده و سپس به سایر نقاط کشور منتشر شده اند

کلیدواژه ها:

مایکوباکتریوم توبرکلوزی ، س ژنوتایپینگ ، مقاومت دارویی