مهار زیستایی سلول همراه با القای آپاپتوز در سلول های لوسمی میلویید مزمن توسط ترکیبات جدیدی از خانواده یدی هیدروپیرانوکرومن

لوسمی میلویید مزمن اختلالیست مربوط به سلول های بنیادی خونساز چندتوانی کلونال که توسط ناهنجاری سیتوژنتیکی معروف به کروموزوم فیلادلفیا توصیف می گردد. اخیرا اثرهای ضد سرطانی مشتقات دی هیدروپیرانوکرومن در رده های سلولی مختلفی گزارش شده است. در این باره، اثر ضد سرطانی ترکیبات جدیدی از این خانواده که شامل 3 - ان پی سی، 4 -ان پی سی و سی- 4- ان پی سی می باشند بر روی سلول های کا 562 مطالعه گردیدند. سلول های کا 562 در حضور غلظت های مختلف 260-40 میکرومولار از ترکیبات برای فواصل زمانی مختلف کشت شدند و زیستایی سلول با استفاده از تست ام تی تی ارزیابی گردید. القای آپاپتوز توسط لکه گذاری آکریدین اورنج/اتیدیوم بروماید،آزمایش قطعه قطعه شدن دی ان ای، آنالیز چرخه سلولی، همچنین دو بار لکه گذاری انکسین 5/ پی آی ارزیابی گردید. نتایج ام تی تی نشان داد که 3- ان پی سی، 4 - ان پی سی و سی - 4 - ان پی سی تکثیر سلولی را با آی سی 50 های به ترتیب 100±3.1 ، 140±2.6 و 220±4.7 میکرومولار مهار کرده اند. چگالش کروماتین توسط میکروسکوپ فلورسنت مشاهده گردید. قطعه قطعه شدن دی ان ای، آنالیز چرخه سلولی و دوبار لکه گذاری انکسین 5/ پی آی القای آپاپتوز را در سلول های کا 562 آشکار کردند. نتایج این تحقیق به روشنی نشان داد که این ترکیبات مسبب مهار رشد و زیستایی سلولی همراه با القای آپاپتوز در سلول های کا 562 می باشند. بنابراین به نظر می رسد که آنها می توانند برایارزیابی های بیشتر به عنوان عوامل شیمی درمانی موثر مورد توجه قرار گیرند

کلیدواژه ها:

آپاپتوز ، دی هیدروپیرانوکرومن ، لوسمی ، سلول های کا 562