بررسی وضعیت فیزیکی ادغام یا اپی زومال ویروس پاپیلومای انسانی در بیماران با کارسینومای سلول سنگ فرشیمری

مکانیسم سرطانزایی ویروس پاپیلومای انسانی HPV در سرطان گردن رحم که شامل ادغام DNA به ژنوم میزبان است به تداخل در چارچوب خواندن ژنوم ویروسی ژن E2 نسبت داده می شود که تنظیم کننده ی منفی پروموتور E6/E7 ویروسی است. بنابراین گسستگی E2 منجر به بیان افزایش یافته ی انکوپروتیین های ویروسی E7,E6 می شود که به ترتیب پروتیین های سرکوبگر تومور سلولی PRB,P53 را هدف قرارداده و نقش های ضدتوموری آنها را کاهش می دهد. به منظور بررسی مکانیسم سرطان زایی در سرطان سلول های سنگ فرشی مری ESCC وجود HPV ژنوم در 103 پارافین بافت ESCC مورد بررسی قرارگرفت. به منظور ارزیابی موقعیت فیزیکی (ادغام یا حالت اپیزومی)، میزان کپی های ژن E6,E2 مربوط به ژنوتیپ HPV-18 بوسیله ی qPCR آنالیز شد. از ژنوم سلول Hela به عنوان کنترل مثبت استفاده شد. HPV DNA در 11/103 و 10.7% از ESCC تشخیص داده شد. ژن E2 تنها در یکی از نمونه ها که همزمان به HPV-6 و HPV-18 آلوده بود وجود داشت، درحالیکه ژن E6 در تمام 11 نمونه ی آلوده به ویروس آشکار شد. در نتیجه، یافته های qPCR حالت فرم ادغام شده DNAویروسی در تمام نمونه HPV مثبت و تنها یک نمونه حالت همزمان اپیزومال و ادغام را نشان داد.

کلیدواژه ها:

ادغام ، اپیزومال ، ESCC