مهدی دایمی سعیدآباد - دانشکده زیست شناسی دانشگاه تهران
محسن فلاحتی عنبران - دانشکده زیست شناسی و قطب تبارزایی موجودات زنده، دانشگاه تهران
آدام ویوان اسمیت - موسسهی تحقیقات اقتصاد زیستی نروژ
هانس کریستین استنویین - پروفسور موزه تاریخ طبیعی دانشگاه علوم و تکنولوژی نروژ

نشانگرهای ریزماهواره به دلیل تنوعپذیری بالا، همبارزی و قابلیت تکثیر در گونه های خویشاوند نزدیک، به عنوان ابزاری توانمند در تخمین جریان ژنی، تشخیص دورگ های بین گونه ای و تعیین روابط خویشاوندی کاربرد دارند. در این تحقیق تکثیرپذیری متقابل نشانگرهای ریزماهواره ی شناسایی و معرفی شده با استفاده از توالی یابی دی ان ای مرتبط با جایگاه های برشی (رادسک (ddRADseq) با دستگاه PGM شرکت Ion Torrent در گونه های مختلف بررسی گردید. 19 نشانگر ریزماهواره شناسایی شده در گونه ساقه ضخیم گلپر (H. rechingeri) برای تکثیرپذیری در گونه های ساقه نازک (H. transcaucasium و H. pastinacifolium ، H. anisactis) و ساقه ضخیم H. H. lasiopetalum و (H. antasiaticum و persicum مورد آزمون قرار گرفتند. نتایج نشان داد که در گونه های ساقه نازک و ساقه ضخیم ها به ترتیب 95 و 100 درصد از آغازگرها تکثیر شدند. تکثیرپذیری تعداد زیاد نشانگرهای ریزماهواره و همچنین شباهت مورفولوژیک زیاد بر اساس فلورا ایرانیکا نشان می دهد که به احتمال زیاد دو گونه ی H. pastinasifolium و H. anisactis و همچنین گونه های H. و H. rechingeri persicum از نظر تکاملی بسیار به هم نزدیکتر باشند و تکثرپذیری پایین نشانگرها در H. lasiopetalum 37% بیانگر روابط خویشاندی دور این گونه از دیگر گونه های این سرده است

نشانگرهای ریزماهواره، تکثیرپذیری متقابل، توالییابی نسل جدید، گلپر