بررسی اثرمتقابل خشکی و نیتریک اکسید بر برخی شاخص های رشد، محتوای فنل و آنتوسیانین در گیاه گلرنگ

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 294

نسخه کامل این مقاله ارائه نشده است و در دسترس نمی باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

BIOCONF19_189

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

چکیده مقاله:

نیتریک اکسید NO یک ملکول گازی دواتمی و پیام رسان است که در تنظیم فرآیندهای فیزیولوژیک و پاسخ به تنش در گیاهان و جانوران مورد نیاز میباشد. نیتریک اکسید می تواند از مسیر غیر آنزیمی از طریق شکسته شدن ملکول های دهنده NO مانند سدیم نیتروپروساید SNP تولید شود. به منظور بررسی تاثیر سدیم نیتروپروساید در کاهش تنش خشکی در گیاه گلرنگ Carthamus tinctorius L آزمایشی در سه تکرار انجام شد و اثر صفر 11 و 21 میکرومولار SNP و خشکی در سطوح 25، 50، 75 و 100 درصد ظرفیت مزرعه مورد بررسی قرار گرفت. ابتدا بذرها برای جوانه زنی در پتری دیش های سترون قرار گرفتند، بعد از جوانه زنی به گلدانه ای حاوی ماسه، رس و خاک برگ منتقل شدند. بیست روز پساز کاشت، گیاهان توسط محلول SNP تحت تیمار قرار گرفتند و پساز گذشت 22 ساعت، تیمارخشکی اعمال شد. دومین تیمار SNP 7 روز پس از اولین مرحله محلول پاشی صورت گرفت و پسازگذشت 14 روز گیاهان 25 روزه برداشت شدند. نتایج نشان داد که تنش خشکی باعث کاهش وزن تر و خشک اندام هوایی ولی افزایش وزن تر و خشک ریشه و افزایش غلظت فنل ها و آنتوسیانین برگ می شود. تیمار همزمان خشکی و نیتریک اکسید باعث افزایش وزن تر و خشک اندام هوایی و کاهش وزن تر و خشک ریشه و نیز کاهش غلظت فنل ها و آنتوسیانین برگ گردید. به نظر می رسد که تیمار NO مقاومت گیاه گلرنگ در برابر تنش خشکی را افزایش داده است.

نویسندگان

مریم چاوشی

گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی

فرزانه نجفی

گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی تهران

اعظم سلیمی

گروه علوم گیاهی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی

سید عبدالحمید انگجی

گروه علوم سلولی و ملکولی، دانشکده علوم زیستی، دانشگاه خوارزمی