بررسی ارتباط گلوتاماترژیک بین دو ناحیه پری فرونتال میانی و پوسته هسته اکومبنسو نقش آن در شکل گیری حافظه در موش نر نژاد ویستار

نقش سیستم گلوتاماترژیکی در شکل گیری حافظه و رفتارهای اضطرابی در موش های صحرایی نر نژاد ویستار با دستگاه Elevated plus maze در این تحقیق مورد بررسی قرار گرفته شده است. حیوانات به صورت یک طرفه برای تزریق آگونیست گیرنده NMDA ،NMDA و آنتاگونیست آن D-AP7 در این دو ناحیه کانول گذاری شده و با دستگاه EPM تست شدند. تزریق NMDA به کورتکس سمت چپ موجب القای رفتارهای اضطراب زدایی و تخریب حافظه می شود. تزریق D-AP7 در این ناحیه هیچ اثری نداشت. دوز بی اثر D-AP7 باعث کاهش اثرات ایجاد شده توسط تزریق NMDA می شود. تزریق NMDA و یا D-AP7 به پوسته اکومبنس سمت چپ منجر به بروز رفتارهای اضطرابزدایی و تخریب حافظه می شوند. تزریق دوز غیرموثر D-AP7 قبل از دوزهای NMDA اثرات ناشی از آن را در این ناحیه برگرداند تزریق دوز غیر موثر D-AP7 به اکومبنس و تزریق NMDA در دوزهای مختلف به کورتکس و یا برعکس اثرات ناشی از NMDA را برعکس کرد. با توجه به مسیر غیر مستقیم این دو ناحیه، احتمالا دوپامین مسیول ایجاد اثرات ایجاد شده می باشد. بلوکه کردن این مسیر توسط D- AP7 باعث معکوس شدن اثرات می شود، بنابراین گلوتامات می تواند با تحت تاثیر قرار دادن آزادسازی دوپامین در این نواحی، اثرات خود را اعمال کند.

کلیدواژه ها:

اضطراب ، حافظه