اثربخشی آموزش گروهی زوج درمانی هیجان مدار بر بهبود صمیمیت زناشویی

هدف پژوهش حاضر اثربخشی آموزش گروهی زوج درمانی هیجان مدار بر بهبود صمیمیت زناشویی بوده است. تحقیق حاضر نیمه آزمایشی از نوع پیش آزمون پس آزمون با گروه گواه است. جامعه آماری این پژوهش کلیه زوجین که به مرکز مشاوره مراجعه کرده اند، می باشد که تعداد 30 نفر (گروه آزمایش 15 نفر، گروه کنترل 15 نفر) با روش نمونه گیری در دسترس انتخاب شدند. ابزار این پژوهش، پرسشنامه صمیمیت زناشویی آسوده و تیموری (1387) و پروتکل درمانی جانسون شامل 10 جلسه 1 ساعته بود. به منظور تجزیه و تحلیل داده ها از نرم افزار SPSS-23 و آزمون های تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته ها نشان داد آموزش گروهی زوج درمانی هیجان مدار بر بهبود صمیمیت زناشویی موثر است.

کلیدواژه ها:

آموزش گروهی زوج درمانی هیجان مدار ، صمیمیت زناشویی