کارکرد هنری کنایه در شاهنامه فردوسی
- سال انتشار: 1396
- محل انتشار: دومین همایش ملی بازشناسی مشاهیر و مفاخرخراسان در ادب پارسی
- کد COI اختصاصی: ICLP02_062
- زبان مقاله: فارسی
- تعداد مشاهده: 1661
نویسندگان
دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی
استادیار گروه زبان وادبیات عربی دانشگاه کوثر بجنورد
استادیار گروه زبان وادبیات عربی دانشگاه کوثر بجنورد
چکیده
کنایه یکی از صورخیال و اسلوب هنری در زبان است. مشخصه اصلی این نوع بیانی، قابلیت ترکیب آفرینی و آمیختنآن با دیگر شگردهای ادبی، و چند بعدی شدنش از پس آمیزش است. اساس این دیدگاه بر یافتن پاسخ این پرسشاستوار است که، آیا نحوه کاربرد فردوسی از کنایات صرفا یک بعدی و برگرفته از زبان مردم است یا در این زمینهنوآوری نموده و آنها را با دیگر شگردهای هنری آمیخته است طبق نتایج تحقیق، فردوسی توانایی خاصی درترکیب آفرینی دارد. وی در ترکیبسازی و آمیختن کنایه با شگردهای ادبی مانند: تشبیه، استعاره، ایهام، تکرار،جناس، تضاد، تناسب، غلو، نماد و... سربلند و ممتاز است و مضامین و مفاهیمی بدیع و بلیغ آفریده است که ازساخته های ذهن اوست و بدین طریق, لذت و تاثیرپذیری کلام را دوچندان نموده است.کلیدواژه ها
فردوسی، شاهنامه، کنایهمقالات مرتبط جدید
- بررسی گذرا بودن عالم محسوسات در رباعیات بیدل دهلوی
- نقش بحران های هویتی در شعر شاعران معاصر ایران: مطالعه ای تطبیقی بر بحران های فرهنگی، جنسی، اجتماعی و زبانی
- بررسی مولفه های نقد اجتماعی مربوط به کودتای ۲۸ مرداد در اشعار نیما و سایه
- هوش مصنوعی و تحول در آموزش ادبیات فارسی: چالش ها و فرصت ها
- علوم و فنون ادبی در عصر هوش مصنوعی: بازتعریف روش های تدریس و پژوهش
اطلاعات بیشتر در مورد COI
COI مخفف عبارت CIVILICA Object Identifier به معنی شناسه سیویلیکا برای اسناد است. COI کدی است که مطابق محل انتشار، به مقالات کنفرانسها و ژورنالهای داخل کشور به هنگام نمایه سازی بر روی پایگاه استنادی سیویلیکا اختصاص می یابد.
کد COI به مفهوم کد ملی اسناد نمایه شده در سیویلیکا است و کدی یکتا و ثابت است و به همین دلیل همواره قابلیت استناد و پیگیری دارد.