باستان گرایی (آرکاییسم)

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: فارسی
مشاهده: 3,717

فایل این مقاله در 16 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

ICLP02_008

تاریخ نمایه سازی: 22 دی 1396

چکیده مقاله:

باستان گرایی یا آرکاییسم یعنی به کار بردن کلمات منسوخ یا شیوه ی نحوی مهجور و غیر متداول در زبان امروز،یکی از تکنیک های تبدیل زبان گفتار به زبان شعر، باستان گرایی است؛ به عبارتی برای تبدیل یک کلام عادی به شعر،پدید می آید که در چند مقوله قابل بررسی است ؛ یکی از این مقوله ها باستان گرایی نرم با هنجار گریزی و انحراف ازاست . درک اصطلاح مزبور نیازمند تامل در زبان و تحولات آن می باشد. تغییر و تحول زبان چه در عرصه ی واژگان وچه در عرصه ی نحوی در طول زمان امری بدیهی است. همواره واژگان و لغاتی از چرخه ی کاربرد زبان خارج میشوند و کلمات جدید یا احیانا تلف ظ های جدیدی جایگزین آن می شود. این امر در مورد نحو و دستور زبان نیزصادق است . البته این تغییر در طول سالیان دراز گاه قرن ها رخ می دهد. آن چه مسلم است زبان هر شاعر یا نویسندهباید به زبان عصر و روزگار خود نزدیک باشد. و اگر شاعر یا نویسنده ای در کلام خود از لغات مهجور استفاده کند میگویند باستان گرا است ؛ البته واضح است نحوه ی استفاده از این امکانات زبانی (باستان گرایی) به هر شاعر بر می گردد.اگر چه مهدی اخوان ثالث به عنوان شاعری نو گرا معرفی شده است ولی کاربرد کلمات و دستور زبان قدیمی دراشعارش او را شاعری باستان گرا معرفی کرده است.

کلیدواژه ها:

مهدی اخوان ثالث ، شعر معاصر ، باستان گرایی نحوی و واژگانی

نویسندگان

نرگس ارجمندی

کارشناس زبان و ادبیات عرب منطقه کامفیروز

مریم ارجمندی

کارشناس ارشد زبان و ادبیات فارسی دبیر انجمن ادبی استان فارس