بررسی نقش مقررات سازمانی در توسعه منابع انسانی در شرکت گازاستان مازندران

توسعه منابع انسانی به مفهوم تولید فکر و ایده توسط کارکنان سازمان اشاره دارد و مفهوم جدید آن ایجاب می کند کارکنان به کیفیت ها و مهارتهایی مجهز شوند که با دلسوزی و تعهد کامل، توانمندیها، انرژی، تخصص و فکر خود را در راستای تحقق ماموریت های سازمان قرار دهند و به طور دایم برای سازمان ارزش های فکری و کیفی جدیدی پدید آورند. در مفهوم توسعه منابع انسانی، هدف، ایجاد مهارت هایی است که فرد بتواند خود را برای احراز مشاغل بالاتر و یا مسیولیت سنگین تر آماده کند، از طرفی امروزه سازمان ها، بیشتر از هر زمانی، به افزایش کارایی و چابکی قوانین سازمانی می پردازند. در واقع مدیریت قوانین سازمانی مساله ای بسیار مهم برای رسیدن بهاهداف فوق، در این سازمانها می باشد. مدیریت قوانین سازمانی موضوع تازه ای نیست و از زمان پیدایش واحدهای اقتصادی مطرح می باشد. تصمیمات یک سازمان، بدون توجه به نوع آن سازمان، توسط مجموعه ای از قوانین سازمانی انجام می شود. نحوه دسترسی، تغییر و بهینه سازی این قوانین سازمانی، چابکی آن سازمان را تعیین می کند. امروزه سازمان ها نیازمند به تصمیم گیری بهتر و سریعتری نسبت به گذشته می باشند؛ آنها همچنین نیاز به چابکی بسیار زیادی در زمینه قوانین سازمانی خود دارند تا بتوانند با توجه به نیازمندی های پیش رو تغییرات لازم را در حوزه تصمیمات سازمانی خود انجام دهند. هرچه سازمان از درجه بالاتری ازمقررات و رسمیت گرایی برخوردار باشد، افراد به راحتی نمیتوانند نظرها و پیشنهاد و فکرهای جدید خود را ارایه دهند .در چنین سازمانی خلاقیت و نوآوری در سطح پایین قرار دارد. تاکید زیاد بر مقررات و رسمیت بالا در فرایندها و روابط کاری سازمان مانع توسعه منابع انسانی و تولید دانشو اندیشههای جدید میشود، درحالی که توزیع قدرت و انعطاف پذیری در فعالیتها موجب افزایش خلق دانش در سازمان میشود.

کلیدواژه ها:

مقررات سازمانی ، توسعه منابع انسانی ، رسمیت گرایی