اثر تزریق تری پپتیدگلوتاتیون در شرایط بحرانی پس از خروج از تخم بر میزان زنده مانی و عملکرد رشد بلدرچین های ژاپنی

هدف از مطالعه حاضر، بررسی اثر تزریق تریپپتید گلوتاتیون در شرایط بحرانی پس از خروج از تخم بر میزان زندهمانی و عملکرد رشد بلدرچینهای ژاپنی بود. آزمایش به صورت طرح کاملا ت صادفی با تعداد 192 قطعه جوجه بلدرچین ژاپنی، با چهار تیمار و چهار تکرار و هر تکرار دارای 12 قطعه پرنده اجرا شد. طول دوره آزمایش از 1 تا 21 روزگی بود و در طی این مدت بلدرچینهای ژاپنی به صورت آزاد به آب و غذای یکنواخت و یکسان دسترسی داشتند. برای انجام آزمایش طی سه روز متوالی پس از خروج از تخم، برای گروه شاهد آب استریل و برای تیمار دو، 50 میلیگرم؛ تیمار سه، 100 میلیگرم و تیمار چهار، 200 میلیگرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن گلوتاتیون محلول در آب استریل به صورت تزریق زیر جلدی به انجام ر سید. در 21 روزگی دادههای مربوط به صفات عملکردی شامل مقدار مصرف خوراک، وزن نهایی بدن، ضریب تبدیل غذایی و درصد تلفات محاسبه و از هر تیمار هشت بلدرچین (چهار نر و چهار ماده) به صورت تصادفی انتخاب و پس از کشتار، وزن اندامهای احشایی شامل کبد، روده، پیش معده، سنگدان و قلب بهوسیله ترازوی دیجیتال توزین شد. تجزیه واریانس دادههای مربوط به هر کدام از صفات نشان داد که تفاوت میانگین مصرف خوراک تیمارهای آزمایشی معنیدار بود .(p =0/05) همچنین، وزن نهایی بدن و ضریب تبدیل غذایی دارای اختلاف معنیدار بین تیمارهای آزمایش بودند. درصد تلفات تیمارهای آزمای شی، اختلاف معنیداری را نشان نداد. در صد وزنی کبد، پیش معده و قلب دارای اختلاف معنیدار بین تیمارهای آزمایش بود .(p<0/05) وزن روده و سنگدان دارای اختلاف معنیدار بین تیمارهای آزمایشی نبود. نتایج نشان میدهند که مصرف گلوتاتیون به صورت تزریقی باعث کاهش مصرف خوراک شد. م صرف 200 میلیگرم گلوتاتیون به صورت تزریقی باعث بهبود ضریب تبدیل غذایی شد. میانگین وزن نهایی در گروه شاهد ن سبت به سایر تیمارهای آزمای شی که گلوتاتیون دریافت کرده بودند بیشتر بود. بنابراین، می توان از سطح 200 میلیگرم بر کیلوگرم وزن بدن گلوتاتیون به عنوان یک پپتید طبیعی و ارگانیک برای بهبود صفات عملکردی و تاثیرات آنتی اکسیدانی استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

گلوتاتیون ، بلدرچین ، عملکرد ، اندامهای احشایی