تاثیر آشنایی با ادبیات کهن فارسی در داستان نویسی معاصر

متون داستانی یکی از شاخههای اصلی ادبیات است و سابقهای بسیار قدیمی در ادب کهن فارسی دارد. مطالعه آثار داستاننویسان برجسته معاصر نشان میدهد که این نویسندگان در آفرینش آثار خویش از ادبیات کهن فارسی بهره های بسیار بردهاند و تاثیرات فراوان پذیرفتهاند. در این مقاله ضمن بحث درباره ضرورت مطالعه ادبیات کهن فارسی و بهرهمندی از آن در داستاننویسی معاصر، به سخنان داستاننویسان برجسته معاصر درباره تاثیراتی که از ادبیات کهن پذیرفته اند، اشاره شده، سپس نمونه هایی از آثار داستانی آنها در این خصوص بررسی گردیده است.

کلیدواژه ها:

داستان نویسی ، جمالزاده ، دانشور ، گلستان ، آلاحمد ، ابراهیمی ، گلشیری ، دولت آباد