محمودرضا انوری - استادیار، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، دانشکده علوم انسانی، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهرری، زاهدان، ایران
محمد جعفرزاده قهدریجانی - دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، دانشکده علوم انسانی، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهرری، زاهدان، ایران
حبیب قاسمی - دانشجوی دکتری، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد زاهدان، دانشکده علوم انسانی، گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهرری، زاهدان، ایران

بر اساس قوانین جاری، انجام طرح های ارزیابی اثرات زیست محیطی کارخانجات کمپوست الزامی شده است. بر این اساس در ارزیابی پیامدهای زیست محیطی کارخانه بازیافت شهرستان فلاورجان، روش های پک لیست پرسشنامه ای، ماتریس اثرات متقابل پارامتر زیست محیطی، فعالیت و چک لیست سنجشی استفاده شد. در بازدیدهای میدانی از کارخانه بازیافت مشخص گردید که نزدیکترین مرکز عمده مسکونی به محل کارخانه، روستای وزیرآباد است و در جهات دیگر نیز به توجه به بررسی های میدانی و همچنین نقشه کاربری اراضی کارخانه پلی اکریل و DMT (پتروشیمی) مستقر هستند. همچنین در قسمت غرب محل مذکور واحدهای ناحیه صنعتی وزیرآباد با کاربری فلزی و شیمیایی حضور دارند. تنها عاملی که به طور مشخص می تواند شعاع اثرگذار طرح را افزایش دهد جهت بادهای غالب می باشد که با توجه به جهت باد غالب که از سمت جنوب شرقی و غربی می وزد، از این نظر نیز خطری متوجه ساکنان این قسمت از روستا نمی شود. در مجموع گزینه انجام طرح با معدل 2/15+ در مقابله گزینه عدم انجام آن با معدل 8/16- دارای برتری کامل بوده و طرح با لحاظ طرح های بهسازی و اقدامات اصلاحی قویا توصیه شده است. بر اساس بررسی صورت گرفته عمده آثار دراز مدت طرح در مرحله بهره برداری در موارد شیرابه و نفوذ احتمالی آن با آب های زیرزمینی، مخاطرات بهداشتی داخل کارخانه برای شاغلان و محیط بیرونی (عمدتا از حشرات و جانوران موذی)، آلودگی بویایی و آلودگی محصول می باشد.

اثرات زیست محیطی، پسماندها، شهر فلاورجان