تاثیر مقدار و حالت خمیری ریزدانه در مقاومت روان گرایی ماسه ی رس دار با استفاده از آزمایش های برش ساده ی تناوبی

در این پژوهش به بررسی تاثیر ریزدانه در مقاومت روان گرایی ترکیب ماسه ی فیروزکوه و رس پرداخته شده است به این منظور مقادیر ۵، ۱۵، ۲۵ درصد از دو نوع ریزدانه ی خمیری رس به نام های کایولینیت با شاخص حالت خمیری ۱۹ (PI=۱۹) و بنتونیت با شاخص حالت خمیری ۱۱۶ (PI=۱۱۶) به ماسه ی فیروزکوه افزده شده و ۶۸ آزمایش برش ساده ی تناوبی به صورت تنش کنترل انجام شده است. معیار روان گرایی اولیه، بیشنه شدن ضریب اضافه فشار اب حفره یی τu و یا رسیدن کرنش برشی دو برابر دامنه به مقدار ۵% در نظر گرفته شده است. براساس نتایج این پژوهشف با افزایش روان گرایی تاثیرگذار هستند. در ارتباط با مقدار ریزدانه مشاهده شده است که مقاومت روانگرایی با افزایش میزان ریزدانه از نوع کایولینیت تا ۱۵% و از نوع بنتونیت تا ۵% کاهش می یابد با افزایش بیشتر ریزدانه از نوع بنتونیت بیش از ۵% به مقاومت روانگرایی افزایش می یابد.

کلیدواژه ها:

مقاومت روان گرایی ، ماسه ، ریزدانه ی خمیری ، شاخص حالت خمیری