عباس گنجی - کارشناسی ارشد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
محمدکاظم جعفری - استاد پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
محسن کمالیان - دانشیار پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله
جعفر نجفی زاده - دانشجوی دکتری پژوهشگاه بین المللی زلزله شناسی و مهندسی زلزله س

در این نوشتار تشریح و مقایسه ی عملکرد دو روش انتگرال گیری روش های ضمنی، یعنی روش CPPM نزدیک ترین نقطه ی تصویر شده و روش CPM صفحات کاهشی، مورد واکاوی قرار گرفته است به منظور عددی سازی، مدل خمیری منظری دافالیس 1997-2004 به کار گرفته شده است براساس نتایج این پژوهش روش CPPM از پایداری قدرتمندی برای انتگرال گیری روابط موردنظر در شرایط تغییر شکل های بزرگ و به طور خاص، پدیده ی روان گرایی، بهره می برد. در مقابل روش CPM از دقت بالاتر، زمان محاسباتی کمتر و از سادگی غیر قابل انکاری سود می برد نهایتا، این پژوهش قصد دارد با ارایه ی هم زمان مزایا و معایب هریک از روش های مذکور و در محدوده ی مشخص، پژوهشگران را در انتخاب الگوریتم مناسب برای انتگرال گیری از روابط مدل های رفتاری با توجه به شرایط خاص پژوهش مورد نظر یاری کند.

نزدیک ترین نقطه ی تصویر شده، صفحات کاهشی، انتگرال گیری صریح، انتگرال گیری ضمنی، مدل رفتاری