نقد و بررسی تفاوت شرایط عمومی پیمان ایران با شرایط قراردادهای بین المللی

دعاوی تاخیرات بخش غیر قابل اجتنابی از فرایند ساخت محسوب میش وند. کارفرمایان در پی بهره برداری به موقع از پروژه های ساخت هستند تا انتفاع شان از سرمایه گذاری انجام شده به تعویق نیافتد، از طرفی پیمانکاران نیز پیشنهاد قیمت خود را با فرض تکمیل کارها در دوره ی معینی از زمان ارایه می کنند و اگر این دوره ی زمان طولانی تر شود، هزینه های آن ها نیز افزایش می یابد اما با توجه به ماهیت پروژه های ساخت و مواجهه با رویدادها و شرایط غیر قابل پیش بینی و یا قصور عوامل ساخت، پروژه ها با تاخیرات روبه رو می شوند، لذا با توجه به اهمیت زمان و هزینه برای هریک از طرفین، طرح ادعاهای مالی برای جبران خسارت ها قابل انتظار است هدف کلی این نوشتار، بحث و مقایسه ی مفاد جبران خسارت ناشی از تاخیرات در شرایط عمومی پیمان و شرایط قراردادهای بین المللی ICE,JCT و فیدیک است. این نوشتار به طور خاص به کاستی های شرایط عمومی پیمان از دیدگاه جبران خسارات ناشی از تاخیرات می پردازد.

کلیدواژه ها:

تاخیر ، شرایط عمومی پیمان ، ادعا