علی خلج - عضو هیات علمی دانشگاه پیام نور
مهدی پورقاسم - کارشناسارشد بیوسیستماتیک، رئیساداره حفاظت محیط زیست شهرستان لنجان

از جمله مهمترین آلاینده های آب زاینده رود ، فلزات سنگین است که عمدتاً از طریق فاضلابهای صنعتی و شهری ، وارد رودخانه می شود . در ته نشست حاصل از انعقاد ذرات معلق موجود در آب زاینده رود مقادیری از فلزات مس ، روی ، نیکل ، کرم ، کادمیوم ، منگنز ، سرب و آهن وجود دارد . در کلیۀ موارد غلظت فلزات مذکور در ناحیۀ بالا دست رودخانه کمتر از نقاط پایین دست رودخانه است ، این مسئله را می توان با وجود صنایع در حاشیه زاینده رود مرتبط دانست . در بین فلزات سنگین بیشترین مقدار مربوط به آهن در پائین دست رودخانه و کمترین مقدار مربوط به کروم در مواد معلق بالا دست می باشد . میانگین غلظت آهن و منگنز در ذرات جامد معلق موجود در نقاط بالا دست و پائین دست رودخانه بطور قابل توجهی از سایر فلزات اندازه گیری شده بیشتر است که با توجه به حضور این دو فلز در بستر رودخانه ها این مسئله کاملاً قابل انتظار است . بالا بودن غلظت روی و نیکل را پس از آهن و منگنز نسبت به سایر فلزات را می توان به حضور صنایع آلیاژی و واحدهای گالوانیزاسیون در حاشیۀ زاینده رود و تخلیه پساب آنها به این رودخانه نسبت داد . با انعقاد و ته نشین کردن ذرات معلق می توان در واقع آن بخش از فلزات سنگین وارد شده به رودخانه را که توسط این ذرات جذب شده اند حذف نمود .

زاینده رود ، فلزات سنگین ، آلاینده ها