مرتضی فرهادی - عضو هییت علمی دانشکده علوم اجتماعی ،دانشگاه علامه طباطبایی

دشواری تعریف و تحدید معنای اصطلاحی مشارکت به اندازه ای است که گاه تا حد وارونگی و تضاد پیش می رود. این نوشته در چند صفحه نخست کوشیده است هم معنایی و نا هم معنایی، هم معنایی ناقص و کامل لغوی واژه مشارکت را با برخی واژگان مترادف و متباین همچون انبازی، خود یاری، همکاری، تعاون، معاونت، کمک، همیاری، دگریاری و یاریگری را در زبان فارسی مشخص سازد. سپس با گذر از سطح معانی لغوی واژگان، در پی راه یابی به معنای اصطلاحی و جوهره مشارکت، نویسنده به ذکر تعاریفی پرداخته است، که در آنها جوهره مشارکت یا اصطلاحاتی نظیر دموکراسی، قدرت بخشی، اختیاردهی، سازماندهی، دخالت دادن، دخالت جمعی، خود اتکایی، تعاون، خود یاری، عدم تمرکز، خودمختاری محلی و نظا یر آن یکی دانسته شده است. کار بعدی نویسنده نقد این مناسبات و کوشش در راه تبدیل و تاویل این اصطلاحات به عوامل بنیادی تری است که بتواند خواننده را به جوهره و ماهیت اصلی مشارکت نزدیک تر کند. در پایان، نشان داده شده که پژوهشگران ایرانی مشارکت کار با وجود اختلاف آرای بسیار در مسایل پیرامونی مشارکت، با شگفتی در مورد همسانی جوهره مشارکت و یاریگری و زیر مجموعه های آن (خود یاری، همیاری و دگر یاری) با یکدیگر متفق القولند.

مشارکت؛ دموکراسی؛ یاریگری