دگرگونی اندیشه در جهان: کاربرد اجتماعی و فرهنگی دانش بومی در توسعه پایدار

با نگاهی به تاریخچه پژوهش و کاربرد دانش بومی، فعالیت های پژوهشگران را می توان بر حسب موضوع به دو نوع مشخص تقسیم کرد: 1) پژوهش روشها و ابزار سنتی برای کاربردهای فنی 2) بازشناسی شناخت شناسی سنتی و ارزشهای فرهنگی و رسوم اجتماعی جوامع بومی برای کاربردهای فرهنگی و اجتماعی. در ابتدا، پژوهشگران دانش بومی بیشتر متوجه فنون و روشهای سنتی برای تخفیف لطمات زیست محیطی و بهداشتی ناشی از روش های صنعتی و شیمیایی در کشاورزی، دامداری، معماری و تغذیه بودند. اما در دو دهه نهایی قرن بیستم، تشدید لطمات زیست محیطی و بررسی عمیق تر مسایل توسعه، متفکران را متوجه ریشه های فرهنگی و اجتماعی این مسایل ساخت. لذا اخیرا شاهد تلفیق یافته های دانش بومی در روش های آموزشی مدرن، شناخت شناسی علمی و نیز در پایه ریزی الگوهای نوین برای اسکان و هم زیستی مردم بوده ایم. با توجه به تاثیر بنیادین و دراز مدتی که تلفیق جنبه های فرهنگی و اجتماعی جوامع سنتی با فرهنگ و جامعه مدرن خواهد داشت، بی شک ما در آستانه دگرگونی عظیمی در اندیشه جهانی قرار داریم. این دگرگونی عظیم، ابعاد وسیع تر و جامع تری را برای علم بشر نوید می دهد.

کلیدواژه ها:

دانش بومی ، کاربردهای اجتماعی و فرهنگی دانش بومی ، تاریخچه پژوهشی و دانش بومی ، شناخت شناسی و دانش بومی ، توسعه اجتماعی و دانش بومی ، آموزش و پرورش و دانش بومی ، آموزش عالی و دانش بومی ، دهکده های سالم ، شناخت شناسی ، علم نویتیک