واره یا نوعی تعاون سنتی کهن و زنانه در ایران و علل تداوم آن

سال انتشار: 1370
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 683

فایل این مقاله در 34 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_QJSS-1-1_006

تاریخ نمایه سازی: 23 دی 1396

چکیده مقاله:

واره نوعی تعاون سنتی کهن و زنانه بر پایه مبادله شیر با شیر می باشد. مبادله و تعویض یک کالا با کالایی از همان نوع و با همان درجه از مرغوبیت در بین اقوام ابتدایی نیز دیده شده اما آن معاوضه به خاطر مسایل اقتصادی انجام نمی شده است. مالینوسکی در باره مبادله سیب زمینی هندی بین بومیان جزایر تروبریاند در ملانزی می نویسد. هر خانواده تنها قسمتی از تولید سیب زمینی هندی خود را در داخلی خانواده مصرف می کند و در حدود نیمی از آن را که ضمنا شامل درشت ترین سیب زمینی هاست، به خانواده های دیگر هدید می کند و متقابلا تقریبا همان مقدار از بهترین سبب زمینی های خانواده های دیگر را دریافت می دارد. این مبادله که از نقطه نظر اقتصادی بیهوده به نظر میرسد، در واقع در تثبیت و تحکیم مجموع روابط اجتماعی کمک میکند . مالینوس کی در مطالعه جالب دیگری که به داد و ستد کولا اختصاص داده، بار دیگر به وضوح نشان داده است که این مبادله با ارضاء فوری نیازهای اولیه هیچگونه رابطه مستقیمی ندارد. داد و ستد کولا که بین گروه های ساکن جزایر کوچیک شرق گینه نو رواج دارد، عبارت است از مبادله پاره ای اموال تشریفاتی، تنها هدف این مبادله، تثبیبت و تحکیم روابطی است که میان این جوامع کوچک و مستقل که از لحاظ جغرافیایی به هم نزدیک هستند وجود دارد. در این نوع خاص از مبادله، افراد هر جامعه هدایایی به صورت دستبندهای ساخته شده از صدف سفید به افراد جامعه دیگر می دهند. و متقابلا گردن بندهای ساخته شدم از صدف ها قرمز هدیه می گیرند و این مبادله به صورت دور تسلسلی مرتبا تکرار می شود گفتنی است که این گونه مبادلات تنها مخصوص جوامع ابتدایی نیست، بلکه در برخی جوامع صنعتی و پیچیده نیز قابل رویت است

نویسندگان

مرتضی فرهادی

محقق و مدرس دانشکده علوم اجتماعی ،دانشگاه علامه طباطبایی