محمدآ.س. عبدالحلیم
ابوالفضل حری

عبدالحلیم در این جستار، کارکردها و کاربردهای شگرد التفات را در قرآن بررسی می کند. ابتدا به دیدگاه برخی مستشرقین مانند نولدکه، وات بل و وانزبرو درباره برداشت اشتباه از این شگرد اشاره می کند. آن گاه در بخش اول و دوم مقاله، ابتدا درباره معنای التفات، واژه های مترادف التفات، توجه جدی به التفات در کتب بلاغت، انواع خاص و عام التفات، و نیز جایگاه التفات در علم بلاغت بحث می کند و در کنار صنعت التفات، مشخصه های تطبیقی آن، از جمله تغییر دستور زبانی در راستای اهداف بلاغی را برشمرده، تحلیل می کند. عبدالحلیم معتقد است گرچه برخی از این مشخصه ها در مقوله التفات جای نمی گیرند، اما بیش و کم با صنعت التفات در ارتباطند و ازاین رو، در بررسی نمونه های خاص اشاره می کند که این تغییرات کجا حادث می شوند و تلاش می کند تاثیر آنها را توجیه و تبیین کند. سرانجام به کارکرد کلی التفات و مشخصه های مرتبط با آن نیز اشاره می کند. عبدالحلیم امیدوار است تمام این مباحث، ماهیت این مشخصه سبکی را شفاف و کاربرد آن را در قرآن تبیین کند.

قرآن/ التفات/ بلاغت/ تغییر دستور زبانی/ مشخصه سبکی