تحلیل رقابتی تحدیدات ممنوع در قراردادهای لیسانس فناوری

قرارداد لیسانس از جمله توافقاتی است که زمینه انتقال و اشاعه فناوری را فراهم می آورد. این توافقات معمولا حاوی رویه های محدودکننده ای هستند که دغدغه های رقابتی پدید می آورند. این تحدیدات به سه دسته کلی تقسیم می شوند که یکی از آنها، محدودیت های ممنوع محض است. این مقاله می کوشد ضمن اشاره اجمالی به جایگاه این دست تحدیدات در میان رویه های محدودکننده، به تحلیل موضوع در نظام های حقوقی آمریکا، اتحادیه اروپا و اسناد بین المللی بپردازد. در انجام این مهم این تحقیق همچنین رویکرد تقنینی اجرایی برخی کشورهای آسیایی را که با سیاست های رقابتی کارا در اینعرصه، توفیقات عمده ای کسب کرده اند مورد ملاحظه قرار خواهد داد. با اتکا به نتایج این بررسی تحلیلی، تحقیق حاضر، ضمن انعکاس کاستی ها و ابهامات قانونی، سیاست های رقابتی قانونگذار ایرانی را نیز مورد نقد و بررسی قرارداده و سرانجام می کوشد راهکارها و پیشنهادهای مناسبی فراروی نهادهای قانونگذار، شورای رقابت و محاکم قضایی قرار دهد.

کلیدواژه ها:

انتقال فناوری ، تحدیدات نامشروع ، حقوق رقابت ، حقوق مالکیت فکری ، رویه های محدودکننده تجارت ، قرارداد لیسانس