پژوهشی تطبیقی پیرامون مسیولیت مدنی ارایه کنندگان خدمات اینترنتی با تاکید بر حقوق آمریکا و اتحادیه اروپا

ارایهکنندگان خدمات اینترنتی امکان دسترسی به اینترنت و خدمات موجود در آن را برای کاربران فراهم میآورند. به طور کلی، از مسیولیت غیر قراردادی ارایهکنندگان خدمات اینترنتی در قبال اعمال منتسب به خود و مسیولیت در قبال اعمال دیگران به عنوان مهمترین و قابل بحثترین قسم مسیولیت ومسیولیت قراردادی در برابر مشترکینشان میتوان سخن گفت. مسیولیت در قسم نخست مبتنی بر احراز تقصیر آنهاست و از این رو، بررسی ارکان ایجاد کنندهی مسیولیت و از آن جمله رکن تقصیر جهت تحقق مسیولیت مدنی ضروری به نظر میرسد. در قسم دوم نیز مسیولیت مبتنی بر تقصیر است واستدلالهای غیر این مستحکم به نظر نمیرسند. با وجود این، در نظام جدید حقوقی حاکم بر مسیولیت مدنی ارایه کنندگان خدمات اینترنتی که در اتحادیه اروپا و کشوری چون ایالات متحده آمریکا اکنون جریان دارد، آنها اصولا مسیولیتی در قبال اعمال دیگران ندارند.

کلیدواژه ها:

ارایه کننده محتوا ، مسیولیت مبتنی بر تقصیر ، بلاجبران ماندن ضرر ، وجود قرارداد ، شرط عدم مسیولیت