تاثیر کاربرد کودهای ورمی کمپوست و میکوریزا بر عملکرد کمی و کیفی سویا در شرایط تنش کم آبی

به منظور بررسی تاثیر کاربرد کودهای ورمی کمپوست و میکوریزا بر عملکرد کمی و کیفی سویا رقم L17 در شرایط تنش کم آبی، آزمایشی به صورت کرت های یک بار خرد شده در قالب بلوکهای کامل تصادفی در چهار تکرار، در مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان خرمآباد، در سال 1392 اجرا شد. تیمارهای آزمایش شامل آبیاری در سه سطح (پس از 60 ،120 و 180 میلی متر تبخیر ازتشتک تبخیر کلاس A ،(ورمی کمپوست و میکوریزا در شش سطح (عدم مصرف کودهای میکوریزا و ورمی کمپوست، تلقیح با کود میکوریزا، مصرف 5 و 10 تن در هکتار کود ورمی کمپوست، مصرف 5 و 10 تن در هکتار کود ورمی کمپوست به همراه میکوریزا) به ترتیب بهعنوان کرتهای اصلی و فرعی بودند. نتایج آزمایش نشان داد که تنش کمآبی سبب کاهش معنی دار تعداد غلاف در بوته، تعداد دانه در غلاف، تعداد دانه در بوته، وزن هزاردانه، عملکرد دانه و زیستی شد، بهطوریکه بیشترین عملکرد دانه با میزان 7/3216کیلوگرم در هکتار در تیمار 60 میلیمتر تبخیر بهدست آمد. استفاده تلفیقی از کودهای ورمی کمپوست و میکوریزا سبب افزایش صفات مذکور به غیر از تعداد دانه در غلاف گردید. عملکرد دانه در تیمارهای 5 و 10 تن در هکتار ورمیکمپوست به همراه میکوریزا به ترتیبنسبت به تیمار شاهد به ترتیب 23 و 29 درصد افزایش داشت. با افزایش فاصله آبیاری میزان روغن دانه کاهش و میزان پروتیین دانه افزایش پیدا کرد. درنهایت، جهت صرفهجویی در آب آبیاری و هزینه نهادهها و حصول عملکرد مطلوب در شرایط تنش کم آبی، میتوان از تلفیق کود ورمیکمپوست به میزان 5 در هکتار به همراه میکوریزا استفاده کرد.

کلیدواژه ها:

پروتیین دانه ، تشتک تبخیر ، روغن دانه ، عملکرد دانه ، عملکرد زیستی