اثر تغذیه پتاسیم و بور بر برخی ویژگی های کمی و کیفی میوه انگور رقم عسکری

تغذیه بهینه از جمله مهمترین عوامل موثر بر ویژگیهای کمی و کیفی و زمان رسیدن میوه انگور است. به منظور افزایش کمیت وکیفیت میوه انگور رقم &عسکری آزمایشی بهصورت فاکتوریل در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در سال 1390 درشهرکرد اجرا شد. فاکتورهای آزمایشی شامل چهار سطح کود سولفات پتاسیم (0 ،300 ،600 و 900 گرم بهازای هر درختچه) و چهار سطح کود اسید بوریک (0 ،1000 ،2000 و 3000 میلیگرم بر لیتر) بود. نتایج نشان داد که پتاسیم اثر معناداری بر عملکرد و اجزای آن داشت. سطوح مختلف سولفات پتاسیم و اسید بوریک موجب افزایش تعداد خوشه، وزن خوشه و طول و عرض خوشه و مواد جامد محلول شد. با افزایش پتاسیم، تعداد خوشه (بهترتیب 14 ،18 و 25 عدد) و مواد جامد محلول (بهترتیب به مقدار 54/0 ،45/1 و 53/1 درصد) نسبت به شاهد افزایش یافت. تیمارهای حاوی بور، تنها با غلظت 3 در هزار موحب افزایش معنادار در میزان مواد جامد محلول میوه نسبت به شاهد شد. تیمار 900 گرم به ازای هر درختچه سولفات پتاسیم بیشترین میزان مواد جامد محلول (8/18 (را داشت، درحالیکه همین تیمار به بیشترین کاهش اسیدیته میوه در مقایسه با شاهد منجر شد. تیمار اسید بوریک 3000 میلیگرم بر لیتر نیز سبب کاهش pH میوهها بهمقدار 3/0 واحد شد. نتایج پژوهش حاضر نشان داد که تیمارهای تغذیهای بهویژه سولفات پتاسیم رسیدن میوه را تسریع میکند و عملکرد و مقدار قند میوه را افزایش میدهد.

کلیدواژه ها:

انگور ، اسید بوریک ، اسیدیته ، سولفات پتاسیم ، مواد جامد محلول