تاثیر پسماند قارچ آسپرژیلوس نیجر بر قابلیت هضم یونجه و عملکرد بره های پرواری

تاثیر پسماند قارچ آسپرژیلوس نیجر پس از استحصال اسید سیتریک بر قابلیت هضم یونجه در ساعتهای مختلف انکوباسیون 24) و 48 ساعت) در شرایط برونتنی بر عملکرد برههای نر پرواری بررسی شد. در آزمایش قابلیت هضم، پسماند قارچ معادل پنج، 10، 15 و 20 درصد ماده خشک جایگزین یونجه شد. در آزمایش پروار از تعداد 20 راس بره نر سنجابی سه ماهه با میانگین وزن 20/00 (± 0/83) کیلوگرمدر قالب طرح کاملا تصادفی در دو گروه با 10 تکرار استفاده شد. میانگین قابلیت هضم ماده خشک و ماده آلی یونجه در 24 ساعت اولیه انکوباسیون با زیاد کردن مقدار پسماند قارچ افزایش یافت (P<0/01) اما در 48 ساعت پایانی انکوباسیون، تفاوت قابلیت هضم معنیدار نبود. تفاوت میانگین افزایش وزن روزانه، ماده خشک و آلی مصرفی و ضریب تبدیل خوراک در برههای پرواری تغذیه شده با جیره دارای پسماند قارچ معنیدار نبود. نتایج نشان داد که با مصرف پسماند قارچ، ضرایب هضم جیره در محیط شکمبه کمتر می شود کهاحتمالا درنتیجه بهبود عملکرد میکروبهای شکمبه میباشد. این جایگزینی نه تنها اثر منفی بر عملکرد پرواری برهها نداشت، بلکه منظور کردن آن در جیره غذایی میتواند از نظر اقتصادی جایگزین مناسبی برای منبع پروتیین و انرژی جیرههای پروار برههای نر باشد

کلیدواژه ها:

اسید سیتریک ، خصوصیات لاشه ، ضریب هضمی خوراک ، قابلیت هضم ، قارچ آسپرژیلوس نیجر