مجید پرچمی جلال - دکتری عمران مدیریت ساخت مدرس دانشگاه تهران دانشکده معماری گروه

مطالعات و تجارب جهانی و کشور حاکی از آن است که یکی از عوامل بسیار مهم تاثیرگذار بر روند انجام موفق پروژه ها، تنظیم یک قرارداد مناسب می باشد که در آن حدود وظایف، اختیارات و مسئولیتهای طرفین و همچنین محدوده کار پروژه به صورت شفاف تعریف شده باشد در پروژه های دولتی ایران باید از قراردادهای تیپی که توسط خود دولت تدوین شده است استفاده گردد. در ایران برای انجام پروژه ها به روش طرح و ساخت و کلیدگردان دو تیپ قراردادی توسط سازمان مدیریت و برنامه ریزی سابق تدوین و ابلاغ شده است. در پروژه هایی که د رحال حاضر به روش طرح و ساخت و کلید گردان انجام می شوند گاها از قراردادهای تیپ فیدیک نیز استفاده می شود. به عبارتی در حال حاضر چهار نسخه تیپ قراردادی برای انجام پروژه به روش طرح و ساخت و کلید گردان در ایران وجود دارد که استفاده از آنها همراه با چالش هایی است که در این مطالعه به آنها پرداخته شده است لذا در این مقاله نخست چهار نسخه قراردادی تیپ فوق الذکر به صورت کلی با هم مقایسه و و چالش های کلی استفاده از آنها بیان شده است، سپس مشکلات و چالش های فنی، حقوقی و فرهنگی استفاده از ضوابط طرح و ساخت غیر صنعتی به صورت مفصل تشریح شده است. در انتها نیز ضمن نتیجه گیری پیشنهادهایی ارایه شده است.

قرارداد، پروژه های عمرانی و غیر عمرانی، طرح و ساخت (Design - Build) ، کلید گردان (EPC)، فیدیک (FIDIC)