بررسی مزیت نسبی صنعت سیمان:مطالعه موردی استان اصفهان

از آن جا که هدف علم اقتصاد تخصیص بهینه منابع کمیاب بین اهداف مختلف اقتصادی است و هم چنین با توجه به مشکلات اقتصادی کشورهای در حال توسعه در زمینه صادرات و کمبودمنابع ارزی تخصیص بهینه منابع داخلی کشور بیش از پیش ضرورت می یابد یکی از راه های دستیابی به این هدف محاسبه مزیت نسبی کالاهای صادراتی است نظریه مزیت نسبی زیر بنای برقراری مبادلات بین المللی و بین منطقه ای است افزون بر این مهمترین ابزار و اهرم راهبرد توسعه صادرات که با مبانی نظری آن نیز هماهنگی کامل دارد انتخاب سرمایه گذاری ها و فعالیت های تولیدی جدید و گسترش تولیدات حول محور مزیت نسبی است کشور ایران نیز چون با کمبود ارزهای معتبر مواجه است شناسایی برتری های نسبی استفاده بهتر از ذخیره ارزی موجود را فراهم می کند آمار نشان می دهد که در سال های اخیر با فزنی تولید نسبت به مصرف واردات سیمان به شدت کاهش یافته و ضرورت صادرات سیمان برای جلوگیری از رکود بازار این محصول شده است هم چنین از آن جایی که استاناصفهان دو واحد از واحدهای مهم تولید سیمان کشور را در خود جای داده که به نوبه خود می توانند نماینده خوبی برای ثنعت سیمان کشور باشند مقاله حاضر مزیت نسبی صنعت استان اصفهان را مورد سنجش و ارزیابی قرار می دهد

کلیدواژه ها:

شاخص هزینه منابع داخلی ، مزیت نسبی بین المللی ، قیمت سرمایه ای ، سودآوری خالص اجتماعی ، نسبت هزینه-فایده اجتماعی