بررسی رابطه بین حجم پول تورم های بالا و مالیات تورمی در اقتصاد ایران

پس از پیروزی انقلاب اسلامی تورم به یکی از معضلات اساسی اقتصاد ایران تبدیل شد متوسط نرخ تورم در فاصله سال های 1357تا1376 بنا بر آمارهای رسمی بالاتر از 20 درصد بوده است این مسیله با توجه به رشد کند اقتصادی مهم تر و حادتر جلوه گر می شود در این مطالعه رابطه بین مانده های واقعی و تورم را با استفاده از الگوی تقاضای پول کاگان و با استفاده از داده های ماهانه مورد بررسی قرار داده ایم هم چنین فرض کرده ایم که انتظارات تورمی طبق فرضیه انتظارات تطبیقی شکل می گیرد نتایج به دست آمده نشان می دهد که الگوی کاگان قادر است تجرربیات پولی و تورمی طی دوره یاد شده را حداقل در مقاطعی هم بر حسب تعریف محدود پول M1 و هم بر حسب تعریف وسیع پول M2 به نحو مطلوبی توضیح دهد از سوی دیگر نتایج ررسی حاضر بار دیگر پولی بودن تورم های موجود در اقتصاد ایران را تایید می کند و هم چنین نشان می دهد که در بیشتر دوره ها دولت در پی حداکثر کردن در امد حاصل از خلق پول بوده است

کلیدواژه ها:

الگوی کاگان ، تورم انتظاری ، فرضیه انتظارات تطبیقی ، مالیات تورمی ، پویایی تورم ، شبه کششی تقاضای پول ، ضریب انتظارات