الهه صفی جهانشاهی - دانشجوی کارشناسی ارشد توسعه روستایی، دانشگاه حکیم سبزواری.
صدیقه راد - دانشجوی کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه زنجان.
مهدی خداداد - کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشگاه گلستان.

گسترش تدریجی کالبد شهر به پیرامون و دستاندازی شهر به اراضی روستاهای اطراف، محدودیت ها و زیان های کالبدی اقتصادی، اجتماعی و محیطی خاص خود را نیز تحمیل مینماید؛ از یکسو ساختار معیشت روستا تحتتاثیر همجواری با شهر به تدریج تغییر ماهیت داده و از مکانی تولیدی به کانونی بی هویت و انگل شهر تبدیل میشود. این بررسی با استفاده از روش کتابخانه ای و میدانی و با روش توصیفی، به بررسی و تحلیل رضایتمندیشهروندان از روند تبدیل روستا به شهر خلیل شهر پرداخته است. روش جمعآوری اطلاعات در این پژوهش مبتنی برمطالعات کتابخانه ای و بررسی های میدانی بوده است. طبق بررسیهای انجام شده اکثریت پاسخگویان از لحاظ بعد اجتماعی و محیطی از ایجاد شهر خلیل شهر راضی و 58.21 درصد از لحاظ بعد اقتصادی ناراضی بودهاند. بنابراین روند تبدیل روستا به شهر در مورد شهر خلیلشهر در ابعاد اجتماعی و محیطی موفق و در بعد اقتصادی ناموفق ارزیابی شده است. همچنین با ایجاد شهر خلیلشهر از میزان مهاجرت روستاییان به شهر کاسته نشده است و این روند همچنان ادامه دارد. ایجاد شهر خلیلشهر نتوانسته است از میزان بیکاری کم کند. با ایجاد شهر خلیل شهر میزان دسترسی ساکنان این شهر و روستاهای تحت نفوذ آن به خدمات بهبود یافته است و پاسخگویان از ارایه خدمات اظهار رضایت کردند. یکی از راهکارهای مهم برای موفقیت روند تبدیل روستا به شهر، ایجاد فرصتهای شغلی مناسب با توجه به پتانسیلهای موجود در شهر خلیل شهر میباشد.

روابط شهر و روستا، خلیل شهر، استان مازندران