یوسف کریمی - دانشجوی دکتری مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی،
کیومرث فرحبخش - استادیار گروه مشاوره دانشگاه علامه طباطبایی
عباس عباس پور - استادیار گروه مدیریت آموزشی دانشگاه علامه طباطبایی.

این پژوهش با هدف ارتباط بین عاطفه مثبت،شرایط کاری و حمایت از هدف با رضایت شغلی و همچنین بررسی نقش میانجی متغیرهای خودکارامدی و پیشرفت در جهت هدف صورت گرفت. روش این تحقیق از نوع تحقیقات توصیفی میباشد. جامعه آماری این پژوهش را کلیه معلمان شهرستان شهریار تشکیل میداد،تعداد 274 نفر از معلمان دبیرستان های شهر شهریار به شیوه تصادفی خوشه ای انتخاب و به پرسش نام ههای رضایت شغلی، عاطفه مثبت، پیشرفت در جهت هدف، حمایت از هدف، خود کارآمدی شغلی، و شرایط کاری پاسخ دادند. یافتهها: نتایچ تحقیق نشان داد که مدل مفروض شده با داده ها دارای برازش مناسبی نبود، با این حال با استفاده از شاخصهای اصلاح مدل، مدل مورد نظر اصلاح شد و سه مسیر عاطفه مثبت به رضایت شغلی، شرایط کاری به رضایت شغلی و خود کارآمدی به رضایت شغلی حذف گردیدند. همچنین یافته ها نشان دادند که مدل اصلاح شده دارای برازش مناسبی است. در مدل اصلاح شده تمام متغیرها به جز حمایت از هدف به صورت غیرمستقیم و از طریق پیشرفت در جهت هدف بر روی رضایت شغلی تاثیر می گذاشتند زیرا تاثیر مستقیم خودکارآمدی، عاطفه مثبت و شرایط کاری بر رضایت شغلی حذف شد.

رضایت شغلی، مدل شناخت اجتماعی، عاطفه مثبت، پیشرفت درجهت هدف، خودکارآمدی