نقش تاب آوری، معنویت و دینداری در پیش بینی رضایتمندی از زندگی در سالمندان

هدف پژوهش حاضر به منظور بررسی نقش تاب آوری معنویت و دینداری درپیش بینی رضایتمندی از زندگی در سالمندان شهرستان بهارستان، همچنین تعیین وزن هر یک از متغیرهای پیش بینی کننده انجام شد روش: روش پژوهش، توصیفی و از نوع همبستگی می باشد 280 نفر از سالمندان شهرستانبهارستان، که به روش نمونه گیری خوشهای چندمرحلهای انتخاب شده بودند مورد بررسی قرارگرفتند. برای گردآوری دادهها پرسشنامه تابآوری کونور– دیویدسون، پرسشنامه معنویت/ دینداری موسسه ملی سلامت ایالات متحده، مقیاس رضایتمندی از زندگی دینر، و نیزپرسشنامه ویژگیهای جمعیت شناختی به کار برده شد. برای تحلیل دادهها ازضریب همبستگیپیرسون و همچنین از روش رگرسیون استفاده شد. یافتهها: نتایج نشان داد که بین تابآوری، معنویت و دینداری با رضایتمندی از زندگی رابطه معناداری وجود داشت. همچنین ضریب رگرسیون نشان داد که متغیرهای تابآوری، معنویت و دینداری به طور معناداری قادر به پیشبینی رضایتمندی از زندگی بودندp˂0/001 پایین بودن عامل تورم واریانس vif هم نشاندهنده میزان هم خطی پایین متغیرهای پیش بین بود نتیجهگیری: تابآوری از جمله متغیرهای پیشبین رضایتمندی از زندگی است اما این عامل با کمک متغیر معنویت و دینداری میتواند پیشبینی کننده قوی برای متغیر رضایت از زندگی باشد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، معنویت ، دینداری ، رضایتمندی از زندگی ، سالمند