حسین قمری گیوی - دانشیار گروه روا نشناسی، دانشکده ادبیات و علوم انسانی،دانشگاه محقق اردبیلی
هاجر رضایی - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی،دانشگاه آزاد اسلامی واحد اردبیل.
نعمت محمدی پورریک - کارشناس ارشد روان شناسی بالینی،دانشکده ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه محقق اردبیلی.
مقصود نادرپیله رود - دانشجوی کارشناسی ارشد روان شناسی،دانشکده روان شناسی وعلوم تربیتی، دانشگاه علامه طباطبایی.

زمینه: افکار مزاحم و رخنه کننده از ویژگی های افراد مبتلا به وسواسی است. آنها با افکاری مانند کمال گرایی و عدم تحمل ابهام درگیرند. اهداف: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی درمان شناختی ویتال و روش توقف فکر در بیماران مبتلا به وسواس فکری میباشد. روشپژوهش: این پژوهش یک طرح آزمایشی گسترش یافته با پیش آزمون - پس آزمونچندگروهی است. به این منظور از میان افراد مراجعه کننده به مراکزبالینی، بیمارستان ها، مطب های خصوصی و مراکز مشاوره شهرستان بوکان، 45 بیمار مبتلا به وسواس فکری به طور تصادفی انتخاب و به صورت تصادفی، در سه گروه (درمان شناختی ویتال، درمان رفتاریتوقف فکر و گروه کنترل) قرار گرفتند و دو گروه آزمایش، 8 جلسه مداخله درمانی دریافت کرده و شرکت کنندگان قبل و بعد از مداخلات درمانی به سه پرسشنامه ییل-براون، بلاتکلیفی و کمال گرایی پاسخ دادند. یافته ها: نتایج تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که هر دو روش درمانی در کاهش علایم وسواسی موثر بوده، ولی روش شناختی ویتال موثرتر از روش توقف فکر می باشد.نتیجه گیری: نتایج پژوهش حاضر اهمیت درما نهای شناختی را در مقایسه با درمان های رفتاری در کاهش علایم بیماران وسواسی بیش از پیش آشکار می سازد

وسواس فکری، درمان شناختی ویتال، توقف فکر، بلاتکلیفی، کمال گرایی