قطعیت و الزام اور بودن احکام داوری بین المللی وشیوه اعتراضی به اعتباران

نهاد داوری در کنار رسیدگی های قضایی، روشی برای حل اختلافات اشخاص می باشدکه به دلیل سرعت و تخصصی بودن آن اشخاص ترجیح می دهند برای حل و فصل دعاوی خویش، نهاد داوری را انتخاب کنند. البته صرف اینکه طرفین برای حل و فصل اختلافات خویش بر نهاد داوری توافق کرده اند موجب نمی شود که از حمایتهای پذیرفته شده جهانی به عنوان یک حق بنیادین بشری محروم شوند. هر چند که داوری نوعی قضاوت خصوصی است اما اینکه نتیجه داوری محصول فرایندی بی طرفانه باشد دارای اهمیت است. در واقع طرفین داوری حتی شخصی که در رسیدگی داوری بازنده می شود باید رسیدگی داور را عادلانه و منصفانه احساس نمایند. برای اینکه فرایند داوری عادلانه و منصفانه باشد رای داوری معیوب و ارکان آن دچارخلل و ایراد باشد، نباید اجرا شود و طرفی که از آن خلل و عیب متضرر می شود باید بتواند نسبت به آن اعتراض کند. نظارت قضایی یا کنترل رای داوری و مبانی آن همواره یکی از مهم ترین مباحث در حقوق داوری است ، به همین دلیل همان طور که آیین های رسیدگی قضایی در دادگاهها تحت شرایطی امکان اعتراض به رای داوری را فراهم نموده اند قوانین و مقررات داوری هم ساز و کاری بنام درخواست ابطال رای داوری را پیش بینی نموده اند تا اوصافی که یک رای باید واجد آن باشد را تضمین کند تا عدم وجود شرایط اساسی رای و قرارداد داوری بدون ضمانت اجرا باقی نماند و طرفین بتوانند رایی را که بطور جانبدارانه و غیر منصفانه و خارج از چارچوب قوانین صادره شده را بلا اثر نمایند.

کلیدواژه ها:

قطعیت ، الزام اور ، احکام داوری ، بین المللی ، شیوه اعتراض ، اعتبار