بررسی شاخص های محیط زیستی توسعه پایدار در برنامه درسی علوم تجربی دوره ی اول متوسطه

ایده توسعه پایدار از دل مشغولیهای محیط زیستی و اقتصادی و صنعتی به وجود آمد و آرمان آن حفظ همه ی منابع برای همه نسلها در کنار رفع نیازهای کنونی است. توسعه پایدار نیازمند تغییرات وسیعی در زندگی جوامع کنونی در همه سطوح است. این تغییر نیازمند مشارکت مردم و برنامهریزان درسی و جامعه است. هدف پژوهش حاضر بررسی شاخصهای محیط زیستی توسعه پایداردر برنامه درسی علوم تجربی دورهی اول متوسطه در سال تحصیلی96- 95 است که تمام صفحات آنها مورد وارسی قرار گرفت. در این پژوهش از روش توصیفی به منظور مشخص کردن شاخصهای محیط زیستی توسعه پایدار و نیز ابزار تحلیل محتوا به منظور تحلیل برنامه درسی علوم تجربی دورهی اول متوسطه استفاده شده است. جامعه آماری پژوهش در بخش تحلیل محتوا شامل برنامه درسی علوم تجربی دوره ی اول متوسطه بوده است که کل جامعه به منظور جمع آوری و تحلیل یافته ها بررسی شده است. نمونه در این پژوهش معرف جامعه آماری بوده و حجم نمونه در این پژوهش با حجم جامعه برابر است. یافتههای پژوهش نشان میدهد که بیشترین میانگین توجه به مفاهیم شاخصهای محیط زیستی توسعه پایدار در کتاب علوم تجربی دوره ی اول متوسطه، مربوط به کتاب علوم تجربی در پایه ی سوم و کمترین توجه به کتاب علوم تجربی در پایه ی دوم شده است. مقایسه میزان توجه به هر شاخص در برنامههای درسی علوم تجربی دوره ی اول متوسطه نشان میدهد که در این زمینه، شاخص گونه های خاص و مهم دارای بیشترین فراوانی است و به شاخصهای درصد مناطق حفاظت شده نسبت به کل مناطق، میزان کلی باسیلهاEcoli در آب، میزانBODدر آب، میزان زمینهایی که در معرض بیابانزایی هستند، وسعت مناطق جنگلی نسبت به زمینهای کشاورزی، وسعت زمینهای زراعی کشت شده وقابل کشت، میزان مصرف مواد تخریب کننده لایه ازن و میزان انتشار گازهای گلخانهای کمتر از همه توجه شده است و با توجه به یافتهها، برنامه ریزان درسی باید به شاخصهای محیط زیستی توسعه پایدار در برنامههای درسی علوم تجربی دورهی اول متوسطه به طور جدیتر بپردازند

کلیدواژه ها:

شاخصهای محیط زیستی توسعه پایدار ، برنامه درسی ، علوم تجربی ، دورهی اول متوسطه