اثر تعدی ل گر مراحل چرخه عمر سازمان بر رویکردهای کنترل عملکرد سازمانی

امروزه بهبود عملکرد سازمانی یکی از مهمترین مباحث برای سازمان ها و شرک تها بوده و به کارگیری رو شهای سیستم کنترل مدیریتی نقش مهمی در راستای تحقق آن بر عهده دارند. اما بررسی ها نشان می دهد که در بسیاری از موارد به کارگیری این شیوه ها بدون در نظر گرفتن وضعیت شرکت ازنظر موقعیت آن در چرخه عمر سازمانی انجام می گیرند. بر همین اساس، در این مقاله به بررسی تاثیر مراحل چرخه عمر سازمانی به عنوان یک متغیر تعدیل گر، بر روابط میان رو شهای کنترل تعاملی و تشخیصی با عملکرد سازمانی پرداخته شده و به منظور ارایه یک تفسیر مناسب تر، پیچیدگی هایی که سازمان ها در مراحل چرخه عمر سازمانی با آن روبرو می باشند، در نظر گرفته شده است. به این منظور، از طریق پرسشنامه نظرات 96 تن از مدیران شرکت های داروسازی در کشور کسب و تحلیل شده است. یافته ها نشان می دهد که بکارگیری روش های کنترلی باید متناسب با موقعیت سازمان در چرخه عمر سازمانی اتخاذ گردد و در غیر این صورت ممکن است به کارگیری نابجای این روش ها نه تنها بهبودی حاصل نکند، بلکه منجر به کاهش عملکرد شرکت ها گردد .

کلیدواژه ها:

چرخه عمر سازمانی ، روش کنترل تعاملی ، روش کنترل تشخیصی ، عملکرد شرکت ، پیچیدگی سازمانی