بررسی رابطه بین نگرش دینی و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان هیات های ورزشی

هدف اصلی پژوهش حاضر تعیین رابطه بین نگرش دینی و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان هیاتهای ورزشی بود. پژوهش به روش همبستگی انجام شد. جامعه آماری پژوهش شامل 130 نفر از کارکنان هیاتهای ورزشی شهرستان بروجرد در سال 1394 می باشد که تعداد 97 نفر از آنها بر اساس جدول مورگان و به روش نمونه گیری تصادفی به عنوان نمونه آماری پژوهش انتخاب شدند. ابزارهای مورد استفاده در این پژوهش پرسشنامه نگرش سنج مذهبی یونگ استفاده شد و برای رفتار شهروندی سازمانی با پنج بعد (نوع دوستی، وجدان، تحمل پذیری، رفتار مدنی، و ادب و احترام) از پرسشنامه اقتباس شده از مقیاسOCBاورگان و کانوسکی بود. یافته های حاصل از تحقیق نشان داد که بین نگرش دینی و رفتار شهروندی سازمانی کارکنان رابطه معنی داری وجود دارد، به طوریکه نمره بالای کارکنان در نگرش دینی با نمره بالای رفتار شهروندی سازمانی آنان در ابعاد پنج گانه همراه بود. در مجموع با توجه به تایید تاثیر نگرش دینی در بهبود رفتارهای شهروندی سازمانی، میتوان گفت که نگرش مدیران و برنامه ریزان سازمان های ورزشی به پدیده نگرش دینی افراد در کار میتواند به بهبود رفتارهای کارکنان کمک کند، در نتیجه بهبود عملکرد در سطح کلان سازمان قابل انتظار است.

کلیدواژه ها:

نگرش دینی ، نوعدوستی ، فداکاری ، رفتار شهروندی سازمانی