جعفر محمودی - عضو هیات علمی دانشگاه امام حسین (ع)
غلامرضا بداقی - کارشناس ارشد مهندسی صنایع شرکت ملی پالایش و پخش فرآورده های نفتی ایر

شبیه‌سازی تقلیدی از عملکرد فرآیند یا سیستم واقعی با گذشت زمان است. همچنانکه یک سیستم با گذشت زمان تکوین می‌یابد، رفتار آن با ایجاد مدل شبیه‌سازی بررسی می‌شود. این مدل معمولاً به شکل مجموعه‌ای از فرضهای مربوط به عملکرد سیستم است. این فرضها در چارچوب رابطه‌های ریاضی، منطقی و نمادین بین نهادها یا اهداف مورد نظر سیستم بیان می‌شود. با ایجاد و معتبرسازی مدل، می‌توان آن را برای تفحص درباره پرسش‌های بسیار گوناگونی از نوع "چه می‌شود اگر" در مورد سیستم واقعی به کار برد. تغییرات پی‌در‌پی در سیستم را می‌توان ابتدا شبیه‌سازی کرد تا تاثیر آن بر عملکرد سیستم پیش‌بینی شود. شبیه‌سازی به منظور ابزار تحلیلی برای پیش‌بینی تاثیر تغییرات سیستم‌های موجود و هم به عنوان ابزار طراحی برای پیش‌بینی عملکرد سیستم جدید در مجموعه‌های گوناگون و در شرایط مختلف، کاربرد دارد. تعداد سازمانهایی که از پروژه‌های شبیه‌سازی عملکرد سیستم جدید در مجموعه‌های گوناگون و در شرایط مختلف، کاربرد دارد. تعداد سازمانهای که از پروژه‌های شبیه‌سازی استفاده می‌کنند، رو به افزایش است. نتیجه این امر تعدد زیادی از رویکردها، متدولوژیها و تکنیکهایی است که از طرف محققان مختلف برای پوشش فعالیتهای شبیه‌سازی ارائه شده است. در این مقاله تعداد 24 متدولوژی، رویکرد و تکنیک شبیه‌سازی، بررسی شده و بر اساس روش تحقیقی که (Kettinger et al 1997) در زمینه مهندسی مجدد فرآیندهای کسب و کار انجام داده و متدولوژی مرجعی را برای BPR ارائه داده‌اند، متدولوژی ترکیبی را برای شبیه‌سازی فرآیندهای کسب و کار، ارائه می‌دهیم.

فرآیندهای کسب و کار، شبیه‌سازی، متدولوژی