عبدالحمید زیارتی - دانشجوی ارشد از دانشگاه خلیج فارس، بوشهر، ایران

پسماندهای پلاستیکی در مقیاس میکرو به طور بالقوه در مقیاس نانو در طبیعت به وفور دیده می شوند. در سال های اخیر میکروپلاستیک ها در اقیانوس و رسوب ها با بیشترین تراکم یعنی 100000 ذره در متر مکعب جمع آوری شده اند. به دلیل اندازه ی کوچکشان، این میکروپلاستیک ها توسط موجودات ریزتر خورده می شوند. هرچند این کار برای سلامتی آنها عواقب نامشخصی دارد. این مطالعه به بررسی جانداران بی مهره ی دریایی و آسیب پذیری آنها از تاثیرات میکروپلاستیک ها می پردازد. برخی از مهم ترین مباحث مقاله ای حاضر عبارتند از 1- ارزیابی عوامل موثر در دسترسی زیستی میکروپلاستیک ها از قبیل اندازه و تراکم، 2- سنجش آسیب پذیری نسبی گروه های غذایی مختلف، 3- ارایه ی دیدی کلی از عواملی که احتمال تاثیرگذاری آنها بر تاثیرات فیزیکی میکروپلاستیک ها مانند انباشتگی و جابجایی بسیار زیاد است؛ و 4- انتقال غذایی میکروپلاستیک ها، 5- قوانین مربوط به آلودگی میکروپلاستیک ها. یافته های این مطالعه می تواند راهگشای پژوهش های بیشتر در مورد پسماندها و راهبردهای مدیریتی باشد.

میکروپلاستیک ها، آلودگی، قوانین، پسماند