رسول قرآنی - عضو هییت علمی دانشگاه فرهنگیان

تربیت کامل انسان، بدون توجه متولیان تربیتی جامعه به تربیت جنسی او ، به هیچ وجه شکل نخواهد گرفت ؛ در عین حالی که بی توجهی به تربیت جنسی و کاربرد شیوه های مناسب برای آن ، باعث شکل گیری انواع انحرافات جنسی و اجتماعی خواهد گردید.تربیت جنسی انسان اصولا بر دو پایه خویشتن داری و ازدواج بنا نهاده می شود؛ لذا در این مقاله با بهره گیری از آموزه های دینی و روانشناختی، تربیت جنسی از ابعاد شناختی ، عاطفی و رفتاری در دوره های پیش و پس از ازدواج مورد توجه قرار گرفته است که بصورت مستقیم و غیر مستقیم در دوره های فوق موثر بوده و قابل پیگیری اند.در دوره کودکی آموزش نقش و پرورش هویت جنسی، پیشگیری از زمینه های تحریک، پاسخ به پرسش ها؛ و در دوران نوجوانی آگاه نمودن به تغییرات جسمی بلوغ ، طبیعی بودن تحولات ، تعدیل و پرورش هویت جنسی و جهت دهی مطلوب آن حایز اهمیت می باشند. این امور با همراهی شیوه های غیر مستقیم مانند توجه به نیازهای روانی و عاطفی ، دعا، تادیب ،آموزش اعمال دینی و پرورش فضایل اخلاقی؛ نقش خود را کامل می سازند.در دوره پس از ازدواج نیز شناسایی عوامل اثر گذار مستقیم مانند شرایط ارتباط جنسی و فرآیند رابطه جنسی ؛ با همراهی عوامل تاثیر گذار غیر مستقیم مثل بیان اهداف ازدواج ، انتخاب شریک جنسی و ارتقای شناختی همسران ؛ تربیت جنسی را تقریبا کامل می سازند.

را هبرد های تربیت جنسی، روشهای تربیت جنسی