محمدرضا نیلفروشان - عضو هییت علمی دانشگاه هنر اصفهان

هدف این مطالعه، شناسایی ویژگی های تغییرات صورت پذیرفته در طراحی ساختمان های جدید مدارس گلاسگو، بریتانیا و نحوه تاثیرگذاری آن ها بر شیوه های تدریس است. ویژگی های زیست محیطی و معماری ساختمان های مدارس طراحی شده و ساخته شده در ابتدای قرن بیست و یکم، با توجه به چالش های موجود در معماری، ایدیولوژی آموزشی، سیاست مدرسه و فناوری دیجیتال بررسی می شوند. نمونه این مطالعه متشکل از 10 مدرسه واقع در چهار ناحیه است. 4 مورد از ساختمان های این مدارس در قرن حاضر توسعه یافته و ساخته شده اند، در حالی که 6 ساختمان دیگر در قرن بیستم طراحی شده اند. طراحی تمامی این ساختمان ها توسط اینجانب در دوره دکتری دانشگاه GSA شهر گلاسگو بررسی و ارزیابی شد. داده ها از طریق مشاهدات و عکس برداری از محل هر یک از مدارس و همچنین با بررسی اسناد و مدارک فنی جمع آوری شد. به منظور پی بردن به این موضوع که آیا بین معلمانی که در محیط های جدید کار می کنند و معلمانی که در محیط های کلاس درس سنتی تر فعالیت دارند تفاوتی وجود دارد، ارتباط بین طراحی مدرسه و عملکردهای آن از طریق نظرسنجی انجام شده از تمامی معلمان با استفاده از پرسشنامه بررسی شد. به نظر می رسد انعطاف پذیری، جریان، باز بودن و کار گروهی رهنمون طراحی مدارس جدید باشند و خوشه های کلاسی یا فضاهای باز، محدوده های شفاف یا متحرک و همچنین فضاهای مشترک که موجب تعاملات فراوان در گروه های انعطاف پذیر می شوند، جایگزین کلاس های درس سنتی شوند که در امتداد راهروهای باریک قرار دارند. معلمانی که در محیط های کلاس درس باز کار می کنند در مقایسه با همتاهای خود روحیه همکاری بیشتری دارند. از جمله ویژگی های شیوه های تدریس نیز ایجاد فرصت های بیشتر برای دانش آموزان برای انتخاب تکالیف و بهره مندی از تنوع بیشتر در رابطه با تمهیدات دسته بندی گروهی و فضای کار است.

محیط کلاس درس، یادگیری مشارکتی، یادگیری فردی، محیط یادگیری فیزیکی، ساختمان مدارس، طراحی مدارس، همکاری معلمان، شیوه های تدریس