علیرضا فیروزفر - استادیار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه زنجان
رضا جمشیدچناری - دانشیار، دانشکده فنی و مهندسی، دانشگاه گیلان
شکوفه عطاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی ژیوتکنیک دانشگاه زنجان

امروزه با پیشرفت تکنولوژی، افزایش جمعیت و ساخت و سازهای متعدد، مقدار زیادی مواد زاید در سراسر جهان تولیدمی شود که نگرانی هایی را در زمینه های زیست محیطی و اقتصادی ایجاد می کند. مواد زاید شامل آهن، چوب، شیشه،سرامیک، لاستیک، ژنوفوم (EPS) می باشد. دفع این مواد زاید با توجه به حجم بالای آن ها مشکلات زیادی را برای سیستم های مدیریت شهری پدید آورده است. مطالعات و تحقیقات انجام شده نشان می دهند که بازیافت مواد زاید بااصول مدیریتی صحیح باعث جلوگیری از مصرف منابع طبیعی، کاهش خطرات زیست محیطی و کاهش زمین هایی بهمنظور دفن مواد زاید می گردد. امروزه استفاده از ژیوفوم به دلیل سبک وزن بودن، راحتی کار با آن و هزینه پایین نسبتبه سایر مصالح در پروژ ههای ژیوتکنیک افزایش یافته است. این مواد سازگار با محیط زیست هستند. همچنین ماهیتEPS به عنوان یک ترموپلاستیک، این امکان را به وجود می آورد که پس از ذوب شدن، دوباره تشکیل شود. همین ویژگی آن ها را به عنوان محصولی با قابلیت بازیافت بالا معرفی می کند. در این مقاله به کاربرد ژیوفوم در مهندسی عمرانو آثار زیست محیطی آن پرداخته شده است.

خاک مسلح، ژیوفوم، محیط زیست، بازیافت