هادی سبحانی - استادیار دانشگاه صنعتی همدان
ارشاد غلامی - دانشجوی کارشناسی ارشد مهندسی شیمی
محمد مهدی خراسانی - شرکت ملی صنایع پتروشیمی، شرکت پژوهش و فناوری پتروشیمی

یکی از راه های بهبود خواص HDPE و افزایش دامنه کاربرد آن آلیاژسازی با LLDPE می باشد. در این مقاله امتزاج پذیری و خواص مکانیکی آلیاژهای پلی اتیلن سنگین (HDPE) با پلی اتیلن سبک خطی متالوسنی (m-LLDPE) در فاز غنی از HDPE (95، 90، 80، 70 و 100 درصد پلی اتیلن سنگین) مورد بررسی قرار گرفتند. برای این منظور از یک نوع پلی اتیلن سبک خطی متالوسنی (کومونومر 1- هگزن) برای آلیاژسازی با HDPE استفاده گردید. آلیاژهای HDPE با این گرید در درصدهای 5، 10، 20 و 30 درصد وزنی m-LLDPE با استفاده از یک اکسترودر دو پیچه همسوگرد در حضور ppm1000 آنتی اکسیدان تولید شدند. خواص مکانیکی این آلیاژها با استفاده از آزمون کششی، آزمون سختی shore D و آزمون مقاومت ضربه Izod و خواص حرارتی این آلیاژها با آزمون کالریمتری روبشی تفاضلی (DSC) مورد اندازه گیری قرار گرفتند. نتایج حرارتی حاصل از DSC بیانگر امتزاج پذیری مناسب آلیاژهای تهیه شده در تمامی ترکیب درصدها می باشند. نتایج نشان می دهد با افزودن مقداری m-LLDPE به HDPE، خواص مکانیکی مانند ازدیاد طول تا نقطه ی پارگی، تنش در نقطه پارگی و مقاومت ضربه با حفظ سختی HDPE افزایش قابل توجهی داشته است.

پلی اتیلن، آلیاژ سازی، HDPE/LLDPE، امتزاج پذیری، DSC