جواد شجاعی - دانشجوی کارشناسی ارشد سازه، دانشگاه آزاد اسلامی واحد نور
حیدر دشتی ناصرآبادی - استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد چالوس

استفاده از سیستمهای جاذب انرژی مناسب در سازههایی که اعضای آنها عملکرد مناسبی ندارند اهمیت زیادی دارد. زیرا با جذب انرژی لرزهای توسط این سیستمها اعضای سازه در حین زلزله ارتجاعی باقی میمانند. در واقع این سیستمها همانند فیوز در ساختمان عمل کرده و با قربانی کردن خود باعث عدم ایجاد خرابی در قسمتهای دیگر سازه میشوند. یکی از انواع سیستمهای اتلاف انرژی فعال استفاده از میراگر ویسکوز می باشد. میراگرهای ویسکوز جزء تجهیزات اتلاف انرژی می باشند که در روشهای نوین طراحی لرزهای مورد توجه قرار گرفته اند و از پرکاربردترین سیستمهای اتلاف انرژی استفاده شده است. در این تحقیق از دو قاب 10 و 16 طبقه قاب خمشی فولادی دو بعدی به ترتیب به عنوان یک سازه میان مرتبه و بلند مرتبه استفاده میشود. سازهها به کمک آییننامههای قدیمی طراحی میشوند و سپس اثبات میشود که عملکرد آنها در آییننامههای جدید پاسخگو نخواهد بود. سپس قابهایی که قبلا طراحی شده است یک بار با میراگر ویسکوز مقاومسازی میشود. سپس تحلیل دینامیکی غیرخطی با سه شتابنگاشت حوزه دور و سه شتابنگاشت حوزه نزدیک بر روی تمامی سازهها صورت میگیرد و نتایج بدست آمده از این تحلیل با هم مقایسه میگردد.

بهسازی، طراحی بر اساس عملکرد، قاب خمشی معمولی، میراگر ویسکوز