تاثیرسرایت پذیری افراد بر میزان سرایت عملکرد در آنان در بیمارستانها (مورد مطالعه : بیمارستان میلاد شهر تهران )

سرایت عملکرد ، عکس العمل رفتاری – احساسی فرد در عملکرد شخص با گروهی که در ارتباط نزدیک با اوست، می باشد که منجر به نوعی تطبیق ناخودآگاه و خودکار می شود. میزان ناخودآگاهی این نوع از سرایت با توجه به شرایط متفاوت است . توجه اغلب مطالعات انجام شده روی سرایت احساسات و تاثیر آن روی عملکرد فرد ، گروه و سازمان می باشد . با توجه به این موضوع در پژوهش پیش رو به بررسی تاثیر سرایت پذیری افراد بر میزان سرایت عملکرد در آنان در بیمارستانها (مورد مطالعه : بیمارستان میلاد شهر تهران) پرداخته شده است. در این پژوهش تاثیر متغیر مستقل(سرایت پذیری افراد) بر متغیر وابسته (میزان سرایت عملکرد) سنجیده می شود . این پژوهش از نظر هدف کاربردی و روشی که در این تحقیق بکار برده شده است، روش توصیفی – همبستگی می باشد. جامعه آماری این تحقیق شامل کلیه پزشکان ،پرستاران و کارکنان اداری و خدماتی بیمارستان میلاد شهر تهران با جمعیت 3723 نفر می باشد . نمونه آماری تحقیق بوسیله فرمول کوکران تعداد 348 نفر و با روش نمونه گیری تصادفی طبقه بندی انتخاب شدند . برای جمع آوری اطلاعات از دو پرسشنامه محقق ساخته ی مجزا استفاده شد . یکی پرسشنامه سرایت پذیری با ضریب آلفای کرونباخ 0.79و دیگری پرسشنامه سرایت عملکرد با ضریب آلفای کرونباخ 0.77 . در بخش آمار استنباطی، با استفاده از آزمون رگرسیون خطی ساده به بررسی تاثیر عوامل سرایت پذیری بر میزان سرایت عملکرد پرداخته شد . نتایج این تحقیق نشان می دهد که شخصیت با ضریب استاندارد 0.919 ، جنسیت با ضریب استاندارد 0.893 ، میزان آگاهی در خصوص نتایج عملکرد همکاران با ضریب استاندارد 0.805 ، تجربه با ضریب استاندارد 0.655 ، مرتبه شغلی با ضریب استاندارد 0.591 و ادراک از امنیت شغلی با ضریب استاندارد 0.159 به ترتیب بیشترین تاثیر را در میزان سرایت عملکرد در کارکنان بیمارستان میلاد شهر تهران دارند . با توجه به تاثیر معنادار همه ابعاد سرایت پذیری بر میزان سرایت عملکرد ، می توان گفت فرضیه اصلی تحقیق تایید می گردد و سرایت پذیری بر میزان سرایت عملکرد در کارکنان بیمارستان میلاد شهر تهران تاثیر معناداری دارد .

کلیدواژه ها:

سرایت پذیری ، عملکرد ، سرایت عملکرد ، شخصیت