مجتبی حیدری معاف - دانشجوی کارشناسی ارشد دانشکده فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران
عباس قلندرزاده - عضو هیئت علمی دانشکده فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران
رضا عطارنژاد - عضو هیئت علمی دانشکده فنی دانشگاه تهران، تهران، ایران

فعالیت های سازه ای برای کاهش مخاطرات ناشی از زلزله را می توان به دو بخش 1) تحلیل، طراحی و اجرای صحیح سازه های آینده و 2) تقویت و مقاوم سازی سازه های موجود تقسیم بندی نمود. اولین گام برای مقاوم سازی سازه ها تشخیص ضرورت تقویت آن می باشد. اندازه گیری پارامترهای دینامیکی یکسازه و مقایسه آن با شرایط قبل از زلزله ملاک مناسبی برای بررسی اثر زلزله و تخمین میزان تخریب ناشی از آن می باشد. در این مقاله با استفاده از اندازه گیری میکروترمورهاه وآنالیز سی فوریه به روش نسبت طیفی مولفه افقی به قائم پریود و فرکانس طبیعی یک ساختمان اسکلت بتنی 5 طبقه اندازه گیری گردید. سپس به محاسبه شاخص آسیب پذیری سازه در برابر زلزله پرداخته شد. تخمین پارامترهای دینامیکی ساختمان با استفاده از اندازه گیری میکروترمورها به عنوان یک روش مناسب، کم هزینه و سرع جهت ارزیابی اولیه آسیب پذیری ساختمان و نیاز آن به تقویت و بهسازی معرفی می گردد. همچنین با مقایسه مقادیر پارامترهای دینامیکی سازه با استفاده از این روش قبل و بعد از وقوع زلزله احتمالی می توان از میزان تغییر آنها به عنوان معیار مناسب لزوم تقویت سازه بهره جست.

میکروترمور، نسبت طیفی مولفه افقی قائم، شاخص آسیب پذیری در برابر زلزله، فرکانس طبیعی، سرعت نگار