سید رضا میرعسگری - استادیار گروه مدیریت دانشگاه گیلان
مهرداد صدرآرا - دکترای حسابداری
فروغ انصاری - دانشجوی کارشناسی ارشد مدیریت بازرگانی مالی موسسه آموزش عالی کوشیار

اقتصاد و محیط زیست، در تمام کشورها و سیستم های اقتصادی موفق جهان، با همدیگر میانه تنگاتنگ دارند، به این معنی که منابع طبیعی به عنوان یک پشتوانه جدی و اساسی برای سیستم های اقتصادی کشورها بهحساب می آید. مروری بر ادبیات اقتصاد محیط زیست دلالت بر این دارد که توسعه اقتصادی و مالی بر کیفیت محیط زیست کشورها تاثیرگذار است. رشد اقتصادی به عنوان یکی از شاخص های مهم برای بررسی میزان توسعه و پیشرفت یک کشور به شمار می آید. در سال های اخیر پژوهش های بسیاری در مورد رابطه میان رشد اقتصادی و آلودگی انجام شده است. هرچند که بیشتر مقاله ها به وجود یک رابطه u معکوس اشاره داشته اند و به منظور ارزیابی کیفیت محیط زیست از شاخص های انفرادی آلودگی هوا (مانند SO2) و شاخص آلودگی آب (ذرات تاکونیک) استفاده می کنند این در حالی است که به اعتقاد جونز شاخص مناسب باید در بر دارندهی جنبه های مختلفی از محیط زیست ( اکوسیستم ) باشد. بر این اساس در مطالعه حاضر از شاخص ترکیبی عملکرد زیست محیطی( EPI ) استفاده شده است، مطالعه ای که علاوه بر تولید ناخالص داخلی تاثیر دیگر متغیرهای پولی و مالی را بر شاخص ترکیبی عملکرد محیط زیست مورد بررسی قرار دهد وجود ندارد. بنابراین هدف این پژوهش بررسی تاثیر متغیرهای پولی ومالی بر کیفیت محیط زیست است تا با شناسایی و نحوه اثرگذاری آنها بتوان نتایج و سیاست هایی برای کشورهای در حال توسعه ای همچون ایران ارایه داد.