بهبود کمال گرایی نابهنجار دانش آموز ابتدایی پایه پنجم ابتدایی شهر کرمانشاه با استفاده از روش های شناختی رفتاری (کاربرد اقدام پژوهی)

زمینه و هدف: کمال گرایی به عنوان مولفه ای شناختی دارای ابعاد بهنجار و سازش یافته و همچنین دارای ابعاد ناسازگار است و بعد ناسازگار آن می تواند نقش با اهمیتی در پیشرفت و پایداری اختلالات روانی مختلف ایفا کند. هدف اصلی پژوهش حاضر، بهبود نگرش های کمال گرایانه ی نابهنجار دانش آموز پایه ی پنجم با استفاده از روش های شناختی - رفتاری بود. روش کار: این مطالعه به روش اقدام پژوهی در یکی از مدارس ابتدایی شهر کرمانشاه در سال 1395 انجام گرفت. جامعه آماری شامل تمام دانش آموزان پایه پنجم دبستان دانش شهر کرمانشاه بود. این پژوهش بر روی یک دانش آموز کمال گرا در مدرسه که با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب شده بود انجام شده است. ابزار پژوهش، علاوه بر مشاهده مستقیم و مصاحبه، پرسشنامه کمال گرایی هیل بود. مداخله شناختی- رفتاری، مشتمل بر 10 جلسه درمان شناختی- رفتاری ( 2بار در هفته ) بود. داده های بدست آمده با استفاده از کد گذاری های متعارف باز، محوری و انتخابی تحلیل شدند. نتایج: از علل موثر در ایجاد کمال گرایی منفی، وجود من برتر، سختگیر و تنبیه گری است که خواهان پیشرفتی ممتاز و بی نظیر در تمام حوزه های زندگی است. به علاوه کمال گرایی ریشه در تجربه های تحولی کودکی دارد و به ویژه تحت تاثیر کیفیت تعامل های والد کودک شکل می گیرد. نتایج حاصله حاکی از آن است که میزان کمال گرایی تا حد زیادی بستگی به نحوه ی برخورد اطرافیان و سطح انتظارات و نگرش آنها دارد. بحث و نتیجه گیری: از آنجا که کمال گرایی از باورهای غیرمنطقی فرد، سخت گیری، انعطاف ناپذیری، بایدها و مطلق گرایی در افکار نشات می گیرد، روش های شناختی رفتاری برای تعدیل و درمان کمال گرایی بسیار موثر واقع گردید.

کلیدواژه ها:

کمال گرایی نابهنجار ، کمال گرایی منفی ، دوره ابتدایی ، اقدام پژوهی