ابهام معرفتی در میدان مجازی و باز تعریف سرمایه اجتماعی

ما در این نوشتار با رویکرد پدیدارشناختی، به بررسی تعاملات روزمره کنشگران در شبکه های اجتماعی و همچنین متاثر از این میدان در جامعه انسانی، پرداخته ایم. با این رویکرد نظریه مبنایی را به عنوان روش پژوهش برگزیدیم. در ابتدا برای یافتن روند مطالعه، مصاحبه های اکتشافی نیز انجام شد و نهایتا، با مصاحبه و تحلیل 25 نمونه (خانم و آقا، در تهران، در حدود سنی 18 تا 43 ، که مخاطبان اصلی این شبکه های اجتماعی هستند) اشباع نظری حاصل شد. نمونه گیری طبق الگوی نمونه گیری نظری، در اثنای تحلیل ادامه داشت. پس از مشخص شدن پدیده مرکزی در بازتعریف سرمایه اجتماعی ، به بررسی مقولات، تحت عناوین مشخص در نظریه مبنایی پرداختیم. نتیجه آنکه: کنشگر با شرکت در میان ذهنیتی جدید، شیوه نوینی از ارتباط را با کارکردها و پیامدهای ویژه آن، تجربه می کند. این بررسی به ما می نمایاند، که میدان مجازی بر مبنای معرفت شناسی پست مدرن، با برقراری پیوندهای اجتماعی در سطحی از سیالیت و ابهام، و تشکیک و ناپایداری در اعتماد اجتماعی، به باز تعریف سرمایه اجتماعی می پردازد.

کلیدواژه ها:

سرمایه اجتماعی ، شبکه های اجتماعی مجازی ، پیوند اجتماعی ، معرفت شناسی