بررسی عوامل موثر بر از خود بیگانگی کارکنان سازمان جهاد کشاورزی نواحی گرمسیری استان کرمانشاه (سر پل ذهاب ،قصر شیرین و گیلان غرب)

بیگانگی عموما به معنای جهت گیری منفی احساسات ناهماهنگ فرد، احساس بی معنی بودن زندگی، احساس جدایی از خویشتن و بیزار بودن از ارزش های جامعه است. به عبارتی نوعی پاسخ یا عکس العمل فرد نسبت به فشارها، تنش ها، ناملایمات زندگی و اختلاف دیدگاه های فردی و اجتماعی تعریف می شود. این پژوهش با هدف بررسی عوامل موثر بر از خود بیگانگی کارکنان سازمان جهاد کشاورزی نواحی گرمسیری استان کرمانشاه ( سرپل ذهاب، قصر شیرین و گیلان غرب ) پرداخته است. و روش به کار رفته در این پژوهش، توصیفی و از نوع پیمایشی و از نظر زمانی مقطعی است. جامعه آماری 170 نفر از کارکنان نواحی سه گانه استان کرمانشاه در سال 1396 بوده که 119 نفر از آنان به عنوان نمونه انتخاب شده اند. ابزار گرد آوری داده ها پرسشنامه محقق ساخته است که روایی و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ سنجیده شده و نتایج حاصل از تحلیل داده ها نشان از آن دارد که متغیرهای مستقل ( بی هنجاری، بی قدرتی، بی مفهومی، انزوا و تنفر از خویشتن ) تحقیق به ترتیب دارای تاثیر ( 47، 50، 46، 42 و 36 ) درصدی بر متغیر وابسته ( از خودبیگانگی ) است. با توجه به نتایج ضریب پیرسون این متغیر ها با ضرایب (0.727، 0.753، 0.666، 0.717 و 0.672 ) رابطه مثبت و مستقیم با از خود بیگانگی دارند.

کلیدواژه ها:

از خود بیگانگی ، بیگانگی ، بی هنجاری ، بی قدرتی ، بی مفهومی ، انزوا ، تنفر از خویشتن